در جستجو خودم

فرزند عزیزمبرای شنیدن یک اعتراف آماده‌ای؟ در تلاش برای فهم دیگران، اعتراف به «من نمی‌دانم» بسیار دشوارتر از پُر کردن این جاهای خالی ذهنم با تخیلاتم است؛ و از آنجا که این باورهای دروغین به نظر واقعیت م در جستجو خودم...ادامه مطلب

فرزند عزیزمحقیقتاً عشق تجربه‌‌ای بی‌همتاست؛ همانند رودی آرام که هر لحظه در حــال «شُــدن» اســت و ساکــن نمی‌ماند. عشق تجربه‌ی زیستن در اینجا و اکنون است. عشق از تو یک دیگری می‌سازد؛ همچون مِی که آن‌چ در جستجو خودم...ادامه مطلب

ری‌رای عزیزمسال‌ها پیش به معلّم ریاضی گلایه کردیم که چرا لگاریتم را نمی‌فهمیم؟ در جواب گفت: «عجیب نیست، چون خودم هم آن را نفهمیده‌ام!»تصدقت گردم،‌ به واقع من هیچ از زن بودن نمی‌دانم. زن‌ها در زمانه‌ی در جستجو خودم...ادامه مطلب

فرزند عزیزمای کاش «آگاهی» را از ما می‌گرفتند. آگاهی از اینکه نه به اختیار خود به دنیا آمده‌ایم و نه به اختیار خود از این دنیا می‌رویم بسیار فلج‌کننده است. فی المثل من نمی‌دانم که تولد تو را می‎بینم یا در جستجو خودم...ادامه مطلب

فرزند عزیزم

هنگامی که مرگ زندگی ما را می‌دزدد، نشان می‌دهد که مالک چه‌ایم: هیچ‌چیز! ما مالک بدنمان، افکارمان، زندگی‌مان و عزیزانمان به نظر می‌رسیم تا اینکه در آخرین نفس درمی‌یابیم که این مالکیت توهمی بیش نیست. تنها فقدانِ نعمت است که پیش از مرگ تو را به این مهم آگاه می‌سازد.

باقی بقایت، جانم فدایت

در جستجو خودم...

دو هفته پیش اتوبوس دانشجوهای علوم تحقیقات تصادف کرد؛ چند دانشجو مردند، همه ناراحت شدند و اعتراض کردند. هفته بعدش فیلم جکی‌چان در شبکه کیش پخش شد؛ مدیرکل سیمای کیش برکنار شد؛ همه خندیدند و همه چیز را فراموش کردند. آدمی‌زاد خیلی زودتر از آن چیزی که تصور می‌کنیم عادت می‌کند و شکل می‌گیرد. ما فقط اندکی از شامپانزه‌ها متکامل‌تریم.

در جستجو خودم...

اگر یک روز تلخ و دردناک را پشت سر گذاشته باشم، عذاب‌آور‌ترین قستمش صبح فردای همان روز است. هوشیاری اولین لحظات بعد از یک خواب عمیق که حقیقت را بر سرم می‌کوبد و شیرینی پنهان‌ شدن پشت دیوارهای عالم خواب را تلخ می‌کند. در این حالت با دو احساس متناقض رو به رو می‌شوم؛ این که بخوابم و غرق رویاهای انکاری شوم، یا نخوابم و تا جای ممکن تلخی هوشیاری بعد از فراموشی را به تأخیر بیاندازم، هر چند که از آن گریزی نیست.

در جستجو خودم...

چند ساعت از مراسم ختم آقای عین گذشته. بعد از تحمل سال‌ها زندگی پر از بیماری و رنج، با اطمینان می‌شود گفت که امشب بعد از مدت‌های طولانی طعم خواب راحت را چشید. روی دیگر سکه شاید اینطور می‌شد که اصلا فرد در جستجو خودم...ادامه مطلب

خیلی سال پیش تقریبا در هیچ کجای ایران فرد معتاد به مواد مخدر جایگاهی نداشت و این افراد همیشه از طرف خانواده و جامعه طرد می‌شدند؛ اما همه‌ی ما از چند سال پیش بسیار می‌شنویم که می‌گویند اعتیاد یک بیماری است، باید با فرد معتاد انسان‌دوستانه رفتار کرد و خدمات درمانی را در اختیارش گذاشت. خوش‌بختانه اختلالات مرتبط با سوءمصرف مواد خیلی خوش‌‌شانس بودند که این اواخر توانستند با توجیه علمی و صحیح روان‌پزشکی، نگاه عموم مردم را به خودشان تغییر دهند. طوری که امروز وقتی در خیابان یک فرد در حال تزریق را می‌بینیم، او را نه فردی پست و شرور در خلقت، که فردی نیازمند به کمک، درمان و سرپناه در نظر می‌گیریم. امری که در اروپا و در عصر تجدد برای اختلالات روان‌پریشانه اتفاق افتاد و بیماران روانی را از غل و زنجیر به سمت بستری شدن در تیمارستان آورد. این خیلی خوب است، اما به هر دلیلی -مثل رشد ناکافی جامعه یا حتی معیارهای اخلاقی تکاملی- ناقص است. به طور خاص انحرافات جنسی را مثال می‌زنم که امسال به نوعی تیتر یک بسیاری از رسانه‌های دنیا شد. حتی در همین ایران فیلمی منتشر شد که فردی اقدام به عورت‌نمایی می‌کرد و بسیاری این فرد را متهم کردند. علت اصلی نوشتن این متن طرح این مسأله است که مرز بین انحرافات و تجاوز جنسی کجاست؟ آیا این فردی که اقدام به عورت‌نمایی کرد یک بیمار نیازمند درمان بود یا یک متجاوز مجرم؟ و در نهای در جستجو خودم...ادامه مطلب

یکی از ویژگی‌های جالب کتاب‌های پزشکی و روانشناسی این است که با هر پاراگرافش شما را به یاد بدبختی‌هایتان می‌اندازد. یعنی امکان ندارد صفحه‌ای را بخوانید و شما را به فکر فرو نبرد که برای مثال عجب تربیت افتضاحی داشته‌ام! یا چقدر فلان بیماری نادر در من نمود دارد. همین حالت را زمانی تصور کنید که در مورد افسردگی و مالیخولیا مقاله‌ای می‌خوانید! آدم می‌ماند که این همه تناسب معیارها در افراد جامعه، به خاطر مشکلی است که در ابتدا ذکر شد، یا واقعا یک جای کار می‌لنگد؟ نمی‌شود که مو‌به‌موی نظریه افسردگی بک در مورد جوانان امروز ایران صدق کند! آرون بک در یک جا می‌گوید که افسردگی حاصل تحریف در نگرش‌های انسان نسبت به «خودش، محیطش و آینده‌اش» است. زمانی که فرصت شغلی نباشد و چند سال زمان برای گرفتن مدرک دانشگاهی حکم سماق مکیدن را داشته باشد، جز احساس بی‌کفایتی و به درد نخور بودن برای جوان چه می‌ماند؟ یا زمانی که از طرف پرچم‌داران اصلاح‌‌طلبش عرصه برای جولان ژن‌های خوب باز می‌شود و از طرف علمای دین قرآن طلانوشته رونمایی می‌شود، شما باشید دیگر امیدی به اصلاح جامعه و کشورتان دارید؟ برای مورد آخر خودمان را مثال بزنیم، در این خاورمیانه که مانند دیگی جوشان ملتهب است، واقعا آینده را چطور می‌بینیم؟ در عصری که دیگر اصلاح و انقلاب جواب نمی‌دهد و حرف از نیروی سوم به میان می‌آید، عصری که اعتراض همین جوان‌های جان ب در جستجو خودم...ادامه مطلب